Herfstfoto's
Je ruikt de herfst… Je voeten schoppen de bladeren in het bos omhoog.
Hoe heerlijk kan een herfstwandeling zijn! De rust en geuren van het bos omringen je…
Zie je het plaatje voor je? Ik geniet altijd erg van de herfst. Prachtig met herfstkleuren, de blauwe, oranje en aardetinten. Deze kleuren komen vaak ook op foto’s erg mooi uit. Maar wat is nu de beste tijd van de dag om foto’s te maken?
Er zijn 2 momenten op een dag dat het licht op zijn mooist is en de kleuren prachtig zijn. Het gaat hier om het blauwe uur en het gouden uur.
Het blauwe uur is de periode vóór zonsopgang en de periode na zonsondergang. Het lijkt alsof dit een uur duurt maar het zijn kortere momenten. De kleuren zijn prachtig bij helder weer. De lucht kleurt mooi blauw en geeft een fantastisch contrast met de onderwerpen die je wilt fotograferen.
Het gouden uur is het eerste uur na zonsopgang, en het laatste uur voor zonsondergang. Goud en geel zijn de kleuren die dan overheersen. De kleuren geven een hele warme gloed op de foto.
𝗚𝗼𝘂𝘄𝗲 𝗯𝗹𝗮𝘂𝘄𝗲
In de ochtend is er eerst het blauwe uur dan volgt de zonsopgang, daarna gouden uur.
In de avond is er eerst het gouden uur, vervolgens de zonsondergang en daarna het blauwe uur.
𝗛𝗼𝗲 𝘄𝗲𝗲𝘁 𝗷𝗲 𝗵𝗼𝗲 𝗹𝗮𝗮𝘁 𝗱𝗮𝘁 𝗶𝘀?
Er bestaan websites die heel precies aangeven hoe laat het blauwe of gouden uur begint. Ook is het terug te vinden in apps en op je telefoon.
𝗘𝘅𝗽𝗲𝗿𝗶𝗺𝗲𝗻𝘁𝗲𝗿𝗲𝗻
Vanzelfsprekend is fotograferen op elk ander moment van de dag ook leuk en mooi maar het licht kan dan heel ‘hard’ zijn of minder sprekend. Probeer het maar eens. Soms kan het ook hele speciale effecten geven in een foto.
Mocht het allemaal niet lukken met de belichting dan bestaan er gelukkig fotobewerkingsprogramma’s. Daarover in een latere blogpost meer.
Hieronder verschillende foto’s in het gouden en blauwe uur gemaakt.
Tot de volgende!
Halloween
𝗛𝗮𝗹𝗹𝗼𝘄𝗲𝗲𝗻
Ding, dong. De deurbel….’trick or treat’!
Ja hoor, overduidelijk, het is Halloween!
Hier in Nederland vieren we dat op een andere manier dan in Ierland, Engeland, Canada en de VS. Daar gaan kinderen ’s avonds eng verkleed en met mooie schmink op griezelend langs de deuren…
Het is natuurlijk een heel grappig feest, eigenlijk van oorsprong om de zomer/herfst af te sluiten en de winter te verwelkomen. Toch zit er meer achter dan je denkt…
Ik ga er verder niet over uitweiden maar mocht je gegrepen zijn door enge verhalen over heksen, skeletten, moordcomplotten, donkere duistere steegjes in grote steden van over de hele wereld en nog veel meer akeligs… luister dan eens naar de superleuke (reis)podcast van Liselotte Dijkstra en Yvonne Hop, De Akelige Podcast. (@deakeligepodcast) Echt een aanrader!
De link naar fotografie? Die is er eigenlijk niet, behalve dat pompoenen gaaf zijn om te fotograferen 
Tot de volgende!
Wintertijd
𝗪𝗶𝗻𝘁𝗲𝗿𝘁𝗶𝗷𝗱
Aanstaande zaterdag- op zondagnacht wordt de klok weer op wintertijd gezet. Weet jij nog hoe het zit? Er blijkt altijd veel verwarring te zijn over het verzetten van de klok, moet deze nou voor- of achteruit gezet?
Er zijn ezelsbruggetjes hiervoor. Op ezelsbruggetje.nl zag ik de volgende:
en
Voorjaar, dan gaat de klok vooruit. Najaar, dan gaat de klok achteruit.
Zo, dat vergeten we niet meer.
𝗚𝗲𝘃𝗼𝗹𝗴𝗲𝗻 𝘃𝗼𝗼𝗿 𝗳𝗼𝘁𝗼𝗴𝗿𝗮𝗳𝗶𝗲
Zelf vind ik de overgang naar zomer- en wintertijd (en andersom) altijd lastig. Mijn biologische klok is dan een beetje van slag…
Voor fotografie betekent het dat het wat vroeger licht wordt (in het begin dan) en vroeger donker… Als je buiten fotografeert kan dat lastig zijn. Even iets om rekening mee te houden.
𝗙𝗹𝗶𝘁𝘀
Zelf fotografeer ik het liefst zonder flits, dat vind ik natuurlijker overkomen. Dat heeft als consequentie dat het beeld soms wat donkerder is, daar moet je de instellingen van je camera dan op aanpassen. Flitslicht geeft, naar mijn mening, vaak onnatuurlijk licht. In de winter ben je soms genoodzaakt om binnen toch flitsers te gebruiken, domweg omdat het dan veel te donker is. Dat is niet erg maar vereist wat technische inzichten en handelingen.
Je went er ook zo weer aan, het is gewoon even omschakelen. Net als met het verzetten van de klok naar wintertijd. Zaterdagavond niet vergeten hoor!
Tot de volgende!
Ruimtelijk inzicht
Heb jij dat ook, dat wanneer je er zomaar even op uit gaat er altijd iets bijzonders gebeurt?
Dat is op zich spannend, maar gewoon minder leuk als je dan net je fototoestel niet bij je hebt. Dat is de reden dat ik (bijna) altijd een fototoestel bij mij draag. Voorbereid op alles 
.
.Laatst was ik voor een wandeling bij Kinderdijk op een dag door de week. Onnozel als we waren (mijn vriendin en ik) dachten we dat het dan niet druk zou zijn…..in tegendeel. Busladingen buitenlanders werden voor onze neus gedropt. Wij voelden ons ineens toerist in eigen land. Om ons heen werden diverse buitenlandse talen gesproken, dus een middagje ‘buitenland’ was een complete verrassing.
𝗕𝗲𝗽𝗲𝗿𝗸𝘁 𝘇𝗶𝗰𝗵𝘁
Al wandelend achter de toeristen aan fotografeerden we in de rij de molens. Het was druk, maar ook leuk. Ik heb me er aan overgegeven.
Het viel mij op dat de meeste toeristen de omgeving door het fototoestel of de Ipad(!) bekeken en er dus foto’s van maakten. Ik vroeg mij af of je dan nog wel kunt genieten….
𝗖𝗼𝗺𝗽𝗼𝘀𝗶𝘁𝗶𝗲
Wanneer ik een foto maak kijk ik eerst om mij heen. Hoe staat het onderwerp in de ‘ruimte’? Hoe wil ik het onderwerp op de foto krijgen? Zijn er zaken die ik absoluut niet op de foto wil omdat ze enorm de aandacht afleiden van het hoofdonderwerp? Er zijn natuurlijk diverse compositieregels, heel nuttig. Maar je kunt ook zelf experimenteren. Ik heb hieronder 3 foto’s geplaatst met op elke foto de molen op een andere plaats. Welke compositie voelt voor jou als de beste?
De molen in het midden is officieel en naar mijn idee ‘not done’. Toch heb ik als fotograaf al heel veel foto’s gemaakt waar het onderwerp in het midden gepositioneerd is, en soms behoren die foto’s tot mijn topfoto’s.
Regels zeggen niet alles, je kunt en mag er gewoon vanaf wijken. ‘Mijn’ regel is: wanneer je een goed gevoel hebt over de foto die je hebt gemaakt dan doen compositieregels er niet heel veel toe. Tuurlijk, technisch gezien is het dan misschien geen topfoto maar maakt dat iets uit? Het gaat er om of jij tevreden bent met het resultaat. Dit is naar mijn mening de vrijheid van de fotograaf.
Gezegd moet worden dat wanneer je bijvoorbeeld een reportage maakt in opdracht, dan is de vrijheid van de fotograaf beperkter. De klant heeft, als het goed is, van tevoren aangegeven wat voor soort foto’s er gemaakt moeten worden. Als je in opdracht fotografeert (en de opdracht hebt geaccepteerd) dan heb je je daarbij neer te leggen, logisch.
𝗠𝗶𝘀𝘀𝗶𝗲 𝗴𝗲𝘀𝗹𝗮𝗮𝗴𝗱
Voor wat betreft onderstaande foto’s krijg ik geen wow gevoel. Dat is voor deze foto’s niet erg, het gaat mij hier om de compositie. Met dat doel in ogenschouw genomen denk ik dat de foto’s geslaagd zijn. Voor welke compositie kies jij?
Tot de volgende!
Zeehond
Een elektrische auto, dat is mijn grote wens. Momenteel zijn deze auto’s onbetaalbaar, in elk geval voor mij. Dus rij ik nu in een kleine benzine auto, maar ga ik nog vaker op de fiets overal naar toe. Dat is goed voor mij en voor het milieu.
Jaren geleden had ik mijn eerste auto, een grijze Opel kadet. Vroeger, dan heb ik het over meer dan 25 jaar geleden.
𝗧𝗼𝗲𝘁𝗼𝗲𝘁
Jaren geleden deed ik een opleiding in de avonduren. Lastig op de fiets, dat was te ver. Dus kocht ik een auto. Ik keek niet naar zuinigheid of milieuvriendelijkheid, maar vooral naar de prijs. Zo gezegd zo gedaan. Voor een habbekrats was ik in het bezit van mijn eigen Opel Kadet. Zo trots als ik was vertelde ik aan mijn medestudenten dat ik de heuse eigenaar was van een eigen karretje. Wat denk je? Dat lieten mijn mede studenten zich geen twee keer zeggen. Dus stapten wij na de lessen met z’n zessen in mijn charmante bolide (not). Dat paste als een drukknoop (als je iets echt wilt dan lukt dat ook!) en daar gingen we, een rondje parkeerterrein. De beste plaats had ik achter het stuur, ik deed even een toetertje naar wat andere studenten en go! Een schaterend gelach op de achterbank en naast mij op de passagiersstoel. De toeter bleek een schorre zeehond! Echt niet te missen.
Een lang verhaal kort, we hebben verschrikkelijk gelachen. Mijn auto kreeg de naam: De Zeehond!
𝗣𝗮𝗿𝗲𝗹𝘀
Ik heb altijd een zwak voor oude(re) auto’s gehad en nog bewaar ik goede en hele leuke herinneringen aan mijn oude bak….
Bij toeval kwam ik een paar jaar geleden een aantal oude auto’s tegen. Onmiddellijk dacht ik terug aan de zeehond…maar deze auto’s waren absoluut vele malen mooier dan de mijne en ook veel ouder. Dus de vergelijking gaat eigenlijk niet op. Deze parels heb ik natuurlijk in volle glorie gefotografeerd en ik was getroffen door de reflecties die in de auto’s zichtbaar waren. Op de foto’s kun je zien wat ik bedoel, er is een auto te zien maar ook natuur.
𝗠𝗼𝗿𝗮𝗮𝗹
De moraal van dit verhaal is dat als je echt iets wilt dan lukt het je ook. Ook al ben je er niet naar opzoek, het kan zomaar op je pad komen. Het is eigenlijk net als in fotografie, als je heel precies naar dingen, mensen of gebeurtenissen kijkt kan je het ineens op een heel andere manier zien. Dan kunnen oude dingen heel mooi zijn (soms ook omdat ze intens lelijk zijn) en simpele zaken heel prachtig. Hoe gaaf is dat?
Je hoeft niet ver te zoeken voor een mooie setting voor een prachtige foto. Het is vaak heel dichtbij en soms o zo eenvoudig. De kunst is om het echt te zien, gewoon zoals het er is of hoe iemand is of wat degene uitstraalt.
Eenvoud siert. Dat is een gezegde en mijn motto. Waarom ingewikkelde dingen doen voor het maken van een foto als de schoonheid van een product, een situatie of een persoon afstraalt? Mijn mening is dat schoonheid in ieder mens zit en in elk product of situatie. Het zien van die schoonheid is een kunst. Dat kun je oefenen, ik doe dat elke dag. Zie je het zelf niet? Dan geeft dat niks, je krijgt elke dag vele herkansingen…maar je moet er wel je best voor doen.
Mijn zeehond nu? Die is met pensioen gegaan . Ik rij nu in een auto met een beschaafde toeter.
. Ik rij nu in een auto met een beschaafde toeter.Tot de volgende!
𝗘𝗻 𝘁𝗼𝗲𝗻 𝘄𝗮𝘀 𝗲𝗿 (𝘁𝗲 𝘃𝗲𝗲𝗹) 𝗸𝗼𝗳𝗳𝗶𝗲…
Onlangs heb ik een gave beker besteld met het logo van Maxpix erop. Volkomen nutteloos maar super leuk! De mok kwam binnen en ik dacht: tijd voor koffie. Lekker een kopje gezet en in de beker geschonken.
Wat blijkt? 1 kopje koffie was nergens te bekennen, dus nog maar eentje erop, en nog eentje…
De beker is zo groot dat er wel 3 grote koppen koffie in passen.
Ik las dat koffie gezond is voor je, tot op zekere hoogte 
. Je blijft er wel goed wakker van in elk geval.
. Je blijft er wel goed wakker van in elk geval.𝗪𝗮𝘁 𝗲𝗿 𝗯𝗶𝗷 𝗸𝗼𝗺𝘁 𝗸𝗶𝗷𝗸𝗲𝗻
Een tijdje geleden heb ik, met hulp van een handmodel, een kop koffie gefotografeerd.
Eigenlijk grappig was dat het handmodel geen idee had van de setting.
Bij het fotograferen van de kop koffie met melk komt namelijk meer kijken dan je denkt. Normaal gesproken fotografeer ik zonder flits. Dat blijkt onmogelijk als je in de avond fotografeert.
Dus had ik lampen, een achter- en ondergrond opgesteld. Vooraf moet je dus nadenken over elk detail van de foto en hoe je het precies hebben wilt. Mijn handmodel was positief verrast.
Na het zetten van tientallen koffies en het schenken van heel veel melk kwamen we tot onderstaande foto.
𝗞𝗿𝗮𝗰𝗵𝘁𝗶𝗴. 𝗦𝘁𝗿𝗮𝗹𝗲𝗻𝗱. 𝗣𝘂𝘂𝗿.
Bij deze foto gebruikte ik een statief voor mijn fototoestel, dan worden de foto’s scherper. Ook heb ik tijdens het fotograferen geëxperimenteerd met het wel en niet toevoegen van props (items die mogelijk iets toevoegen aan de foto of de setting.) Wij kwamen tot de conclusie dat het niet altijd iets toevoegt aan het beeld. De nadruk ligt bij deze foto echt op de melk en de koffie. Dat was ook precies de intentie die ik vooraf had.
Zie je hoe mooi de kleur is van de koffie en de melk? Dan dat druppeltje melk dat valt, dit is hoe je het precies wilt hebben als fotograaf. Missie geslaagd wat mij betreft voor deze foto, met dank aan het eindeloze geduld van mijn handmodel.
Tot de volgende!
Dierendag
Heb jij huisdieren?
Wij hebben een parkiet en een hond. De parkiet is een lieve, vrolijke, trouwe gevleugelde allemansvriend. We hebben hem geadopteerd, geen moment spijt van gehad. Hij past bij ons en is een gewaardeerd familielid.
Onze hond is een teckel. Tja, dan weet je genoeg zou ik zeggen. Hij is ontzettend lief, troostend, zorgzaam, trouw, brutaal en heel erg gezellig. So far so good toch?
Omdat het morgen dierendag is (bij ons is het trouwens elke dag dierendag) een blogpost over Cobus, onze teckel. Onlangs bleek ook maar weer eens: een vliegende kraai vangt altijd wat…
Zoals een goede kok doet maakte ik gehaktballen. Lekker en gemakkelijk. Toen ze klaar waren heb ik ze in de koelkast gezet in een bakje met een los dekseltje erop. Nog niks aan de hand.
Tegen etenstijd pakte ik het schaaltje met het losse dekseltje uit de koelkast en hoe het precies ging ik weet het niet maar het bakje en het dekseltje glipte uit mijn hand en de gehaktballen vlogen door de lucht en belandden op de grond, rolden (fijn zo) nog even door richting het aanrecht. Nog voor ik me kon realiseren wat er gebeurde scheurde onze teckel met ontzettende noodvaart voorbij in de richting van de gehaktballen en in 2 seconden waren die nergens meer te bekennen… Opgeslokt. Ik stond geheel verbijsterd met vieze handen en een kapot bakje te kijken naar een hond die zijn lippen goedkeurend stond af te likken.
Bovendien had ik een vette landingsbaan door de keuken lopen, van de koelkast naar het aanrecht. Precies zoals landingsbanen zijn, breed en lang.…
Om alles compleet te maken liep Cobus geheel voldaan dwars door de vette boel rechtstreeks door de huiskamer naar zijn warme behagelijke pluchen mandje om uit te buiken van zijn onverwachte meevaller.
Foto’s? Nee, die heb ik wel maar post ik niet. Wel van een verzadigde en zwaar ondeugende teckel. Toevallig wel de liefste van de hele wereld 
.
.𝗛𝘂𝗶𝘀𝗱𝗶𝗲𝗿𝗳𝗼𝘁𝗼’𝘀
Trouwens, foto’s maken van je huisdier is nog niet zo gemakkelijk. Hulptroepen die snoepjes hanteren zijn meer dan welkom. Het is zaak om snel te handelen en foto’s te maken in serie zodat je de kans vergroot om een leuke en scherpe foto te maken. Ik hou het maar bij reportages, portretten en foodfotografie.
Zo meteen ga ik het eten maar voorbereiden voor vanavond. Ik heb trek in een gehaktbal…
Tot de volgende!
Bloeiende heide
Onlangs was ik op de heide (Posbank). Een lang gekoesterde wens om de heide in (bijna) volledige bloei te zien kwam uit. Jarenlang lukte het niet om op ‘tijd’ te zijn maar dit jaar lukte dat. Het weer was bewolkt maar de temperatuur was prima. Ook was het er helemaal niet druk, genoeg tijd om te mijmeren over de periode dat ik er opgroeide als kleuter en er heel vaak kwam.
Een mooie dag met mooie herinneringen.
Warme wijn
De temperaturen zijn laag, het wordt snel donker en het is december… Tijd voor een glaasje warme wijn! Drink jij met de korte koude dagen wel eens een glaasje? Met feestdagen zorg ik altijd wel dat er een pannetje warme wijn op het vuur staat. Kerstboom mooi verlicht, gezellige muziek aan en een heerlijk geurend pannetje warme wijn op het fornuis… Dat hoort er bij ons in...
Ik zie het soms zwart wit
Als ik onderweg ben heb ik altijd een fototoestel bij me. (Jij toch ook? Je telefoon…) Wanneer ik foto’s maak doe ik dat altijd vol overgave en ik maak er veel. Net even vanuit een ander perspectief of als er iets gebeurt in het beeld.Toen ik nog maar net begon met het fotograferen van artiesten, al weer een tijd geleden, vond ik dat best moeilijk. Allereerst moet je...
Herfstfoto’s
Je ruikt de herfst… Je voeten schoppen de bladeren in het bos omhoog.Hoe heerlijk kan een herfstwandeling zijn! De rust en geuren van het bos omringen je…Zie je het plaatje voor je? Ik geniet altijd erg van de herfst. Prachtig met herfstkleuren, de blauwe, oranje en aardetinten. Deze kleuren komen vaak ook op foto’s erg mooi uit. Maar wat is nu de beste tijd van de dag om...